Za patrona świątyni obrano św. Sebastiana, któremu poleca się zakaźnie chorych i rannych. 29 czerwca 1598 roku kardynał Jerzy Radziwiłł konsekrował kościół. Jednonawową, zbudowaną na planie kwadratu świątynię rozbudowano w XVIII w.

Wyposażenie kościoła tworzą m.in. rokokowy ołtarz z osiemnastowiecznym obrazem przedstawiającym św. Sebastiana, ołtarze boczne – wczesnobarokowy NMP i barokowy z krucyfiksem z XVII w. Zachowały się też cenne renesansowe obrazy (poł. XVI w.) Matka Boska ze świętymi Sebastianem i Rochem oraz św. Katarzyna ze świętymi Andrzejem i Mikołajem. Na drewnianych ścianach rozkwitają wielobarwne młodopolskie kwiaty. Włodzimierz Tetmajer, Gospodarz z „Wesela” Wyspiańskiego, przyozdobił w 1907 roku wnętrze kościółka wspaniałą polichromią. Wśród świętych i błogosławionych artysta namalował Wincentego Kadłubka, Stanisława ze Szczepanowa, Kazimierza Królewicza, Salomeę, Iwo Odrowąża, Bronisławę. Na stropie dostrzeżemy św. Kingę oraz św. Sebastiana. Jest też polski Orzeł ze Szreniawą – herbem Lubomirskich. Witraże zaprojektował Stanisław Matejko, bratanek Jana Matejki.

Kościółek pw. św. Sebastiana znajduje się na małopolskim szlaku architektury drewnianej.